Hoe merk ik het?

• Halve bolletjes, vijf tot tien millimeter, verheven boven het niveau van de huid, met op de top een kleine holte.
• Vaak in groepje gelegen.
• Vooral voorkomend bij kleuters en jonge kinderen (basisschoolleeftijd)

Hoe werkt het?

Waterwratjes of kinderwratjes zien we vaak bij kinderen. Het zijn kleine halve bolletjes die op de huid lijken te liggen. Daardoor onderscheiden ze zich van gewone wratten die meer in de huid liggen. Waterwratjes kenmerken zich bovendien door een kleine holte op de top van het bolletje. Ze liggen vaak in groepjes. Dat komt doordat het veroorzakende virus (zie onder) zich verspreid als een wratje wordt stuk gekrabd. Vaak is de huid rondom de wratjes eczeemachtig en jeukend. De waterwratjes zelf jeuken niet en zijn pijnloos. Soms echter kunnen ze ontstoken raken. Dan zijn ze vurig, opgezet en wel pijnlijk. Zo'n ontsteking ontstaat als de wrat is stukgekrabd en er een bacterie bij komt. Meestal betekent zo'n ontstekingsreactie echter dat de wrat aan het verdwijnen is. Want vrijwel altijd verdwijnen waterwratjes spontaan, na één of twee jaar. Dan heeft het lichaam zoveel antistoffen opgebouwd dat het virus wordt overwonnen.

Hoe ontstaat het?

Als je ze stuk krabt blijken ze een witte brij te bevatten. Deze brij bevat het veroorzakende virus, een Humaan Papilloma Virus. Al krabbend met het virus aan de vingers worden andere lichaamsdelen en andere kinderen besmet. Zelden wordt het gezien bij volwassenen, rond de geslachtsorganen. Het moet dan als een SOA worden beschouwd. Mensen met een verminderde afweer (door chemotherapie, aids) zijn extra bevattelijk.

Hoe ga ik er zelf mee om?

Het beste is als u het spontane herstel afwacht. Dat volgt altijd, na kortere of langere tijd. Als u dat niet aanvaardbaar vindt zou u het wratje kunnen uitduwen. Aansluitend moeten de wrat en de vingers ontsmet worden met jodium of povidonjood. Dit is wel een pijnlijke methode die men zijn kind liever niet aandoet.

Hoe gaat de arts er mee om?

• De dokter kan de wratjes afkrabben. Ze kunnen eerst verdoofd worden, bijvoorbeeld met lidocaïnezalf.
• Aan te raden is echter, nogmaals, het natuurlijke beloop af te wachten en deze procedure achter de hand te houden voor wratten die erg in het oog lopen of hinder geven. Ontstoken wratjes kunnen behandeld worden met fucidinezalf. Meestal is dat niet nodig en is de ontsteking een teken dat de wrat aan het verdwijnen is.

Wetenschappelijk nieuws