contactgegevens
APOTHEEK VELGHE
Zottegemstraat 24
9688 Schorisse
T. 055 45 56 81
info@apotheekvelghe.be

APOTHEEK VELGHE RONSE
Peperstraat 19
9600 Ronse
T. 055 21 26 72
ronse@apotheekvelghe.be
› Slokdarmontsteking

Hoe merk ik het?

  • Zuurbranden, pijn achter het borstbeen
  • Opboeren

Hoe werkt het?

Normaal gesproken sluiten de middenrifspieren de ingang van de maag af zodat de zure maaginhoud niet in de slokdarm kan teruglekken. Maar soms functioneert deze afsluiting niet voldoende. Het agressieve zuur uit de maag komt dan in de slokdarm terecht en veroorzaakt daar irritatie en ontstekingen. U voelt dat als pijn en zuurbranden achter het borstbeen. De klachten treden vooral op als u ligt, bukt of perst. De maaginhoud stroomt dan namelijk gemakkelijker de slokdarm in. Als deze situatie lang blijft bestaan kan de irritatie in de slokdarm overgaan in littekenvorming. Er kunnen daardoor blijvende slikproblemen ontstaan.

Hoe ontstaat het?

Een aantal factoren verhoogt de kans op het ontstaan van een slokdarmontsteking. Door overgewicht ontstaat een verhoogde druk in de buikholte waardoor de maaginhoud gemakkelijker terug de slokdarm in geperst wordt. Roken, alcohol en medicijnen maken de slijmvliezen extra kwetsbaar. Vooral pijnstillers (vrijwel alle, behalve paracetamol) hebben een beschadigende werking op de slijmvliezen van de slokdarm en de maag.

Hoe ga ik er zelf mee om?

Stop met roken, val af. Gebruik geen alcohol. Gebruik alleen paracetamol als u een pijnstiller nodig hebt. Val ook af. Plaats het hoofdeinde van uw bed op klossen van Zo'n tien centimeter hoogte. De maaginhoud zal daardoor ook minder gemakkelijk naar boven stromen. Heeft u incidenteel last van deze klachten, gebruik dan een zuurbindend middel.

Hoe gaat de arts er mee om?

Doen de klachten zich regelmatig of voortdurend voor, raadpleeg dan uw arts! Deze zal u waarschijnlijk een medicijn voorschrijven dat de zuurproductie in de maag vermindert. Wanneer dit middel onvoldoende helpt kan met een sterker werkend medicijn de zuurproductie vrijwel helemaal worden stilgelegd. Voor sommige mensen kan het nodig zijn deze middelen regelmatig gedurende enige tijd te gebruiken. Soms is het nodig om met behulp van een scopie de ernst van de ontsteking(en) te beoordelen. Een enkele keer kan er ook sprake zijn van een kwaadaardige aandoening van de slokdarm. Na verdoving van de keel wordt een flexibele buis opgevoerd in de slokdarm. Met een speciaal optiek kan het slijmvlies van de slokdarm bekeken worden. Er bestaat ook een operatieve methode om de overgang van slokdarm naar maag te vernauwen. Omdat dit een ingrijpende methode is wordt hij niet vaak toegepast. Slokdarmontstekingen kunnen incidenteel voorkomen, maar ook regelmatig weer terugkomen. Dan moeten regelmatig weer medicijnen worden gebruikt.

Wetenschappelijk nieuws

Bram van Rhijn: ‘Eosinophilic esophagitis: studies on an emerging disease’. De bekleding van de slokdarm is beschadigd bij patiënten met een chronische slokdarmontsteking. Daardoor raakt de barrièrefunctie aangetast, zo blijkt uit het proefschrift van Van Rhijn. Medicijnen zoals maagzuurremmers en ontstekingsremmers herstellen de barrièrefunctie van de slokdarm weer gedeeltelijk. Uit zijn onderzoek blijkt verder dat chronische slokdarmontstekingen de laatste vijftien jaar steeds vaker voorkomen en dat het einde van de stijging nog niet in zicht is. Een speciaal dieet heeft geen effect. Ook toont hij aan dat met behulp van een endoscoop weliswaar een goed beeld te krijgen is van de staat van de slokdarm, maar dat daarmee de ziekteactiviteit niet te voorspellen is. Deze studie biedt nieuwe inzichten in de pathofysiologie en behandeling van chronische slokdarmontsteking, waarin de barrièrefunctie van de slokdarmwand een belangrijke rol lijkt te spelen. De behandelopties voor de ziekte zijn beperkt. Het promotieonderzoek heeft geleid tot betere herkenning van de aandoening. Drie jaar geleden was nog niet gedocumenteerd óf en hoe vaak deze ziekte in Nederland voorkomt. De betere herkenning is voor veel patiënten belangrijk omdat ze vaak al jarenlang moeite hadden met het doorslikken van voedsel, zonder de oorzaak te kennen.