Hoe merk ik het?
Rood/blauw verkleurde plekjes die heftig jeuken
Hoe werkt het?
Schaamluis (platje) is een wit/grijs beestje van enkele millimeters dat kan voorkomen in Zo'n beetje alle behaarde lichaamsdelen behalve het behaarde hoofd (dat gebied is voorbehouden aan de hoofdluis, die overigens nauw verwant is aan de schaamluis). Je kunt de schaamluis dus vinden in de schaamstreek, tussen de billen, op de behaarde onderbuik, onder de oksels, zelfs in de wenkbrauwen. Ze leven van bloed. De beten kunnen rood/blauw verkleurde plekjes geven die heftig jeuken. De luizen zelf zijn moeilijk te vinden, de eitjes die ze leggen (neten) wat makkelijker, als kleine witte bolletjes, vastgeplakt aan de haren.
Hoe ontstaat het?
Schaamluis wordt overgebracht door intensief lichamelijk contact. Het is dan ook een SOA (seksueel overdraagbare aandoening). Maar de besmetting kan ook overgebracht worden door in hetzelfde bed te slapen, elkaars kleding of handdoek te gebruiken. De klachten (jeuk) ontstaan een maand of twee na de besmetting.
Hoe ga ik er zelf mee om?
Een besmetting is alleen te voorkomen door nooit het bed met een andere partner te delen. "Safe sex" en condoomgebruik geven geen bescherming. Als je een besmetting bemerkt, pak dan alle beddengoed en kleding van jezelf en je partner bij elkaar en was het boven de 60 graden. Een alternatief is dat je de spullen minimaal een week in afgesloten plastic zakken laat staan. In die tijd sterven de luizen en de neten. Behandel het eigen lijf en dat van uw partner met een luizen en neten dodende lotion. Die is bij de drogist en apotheek verkrijgbaar (malathion of loxazol). Houdt u aan het voorschrift op de bijsluiter. Herhaal de behandeling na een week. Soms blijkt deze behandeling niet afdoende. Dat kan zijn doordat enkele neten het overleefd hebben. In dat geval moet u de aangedane lichaamsdelen scheren en vervolgens de hele procedure herhalen.
Hoe gaat de arts er mee om?
De dokter kan niet veel bijdragen. Consulteer hem als u vragen hebt, bijvoorbeeld over eventuele andere SOA"s.
Wetenschappelijk nieuws
In Nederland hebben we, als het gaat over luizen, voornamelijk te maken met de hoofdluis en de schaamluis. Wanneer er sprake is van wandluis (eigenlijk een wants), dan kan deze worden bestreden met een insecticide. Infectie met luizen kan vaak worden voorkomen door het in acht nemen van voldoende hygiënische maatregelen. Bij schaamluis dient men bedacht te zijn op de aanwezigheid van andere seksueel overdraagbare aandoeningen. Behandeling van hoofd- en schaamluis geschiedt met luis- en neetdodende, neurotoxische stoffen die lokaal worden aangebracht. Wanneer dat gebeurt volgens de gebruiksaanwijzing van de betreffende fabrikant, is het doorgaans voldoende effectief. In klinische studies was mogelijk sprake van resistentie tegen luisdodende middelen. In welke mate deze resistentie zich in Nederland voordoet, is onbekend. Van de vele therapieën die op de markt gezet zijn tegen luizen, zijn alleen malathion, permetrine en bioalletrine/piperonylbutoxide evidence based geregistreerd. Het voorkeurs WINAp-zelfzorgadvies bij hoofdluis is twee weken kammen met een netenkam nadat men het haar heeft behandeld met een conditioner. Na behandeling met een luisdodend middel moet het haar worden gekamd. Of wél kammen na gebruik van een luisdodend middel effectiever is dan niét kammen blijkt niet duidelijk uit de literatuur. Een nieuwe aanpak door middel van verstikking van de luis met behulp van een lotion met dimeticon lijkt veelbelovend, maar moet nog in onafhankelijk en vergelijkend onderzoek worden getest, voordat het een plaats in de behandeling kan krijgen. Bron: PS 2007;23(13):75-82.
