Hoe merk ik het?

• Acuut: hevige pijn in de onderbuik, koorts, afscheiding
• Chronisch: vage onderbuikspijn, vermoeidheid, wisselende verhoging
• Bij vrouwen in de vruchtbare levensperiode
• Meer kans na een recente medische ingreep in de onderbuik
• Meer risico voor vrouwen met wisselende seksuele contacten

Hoe werkt het?

PID (pelvic inflammatory disease) is een ontsteking van de organen in het kleine bekken (baarmoeder, eileiders, direct aanliggende weefsels en het buikvlies). Een PID kan heel hevig maar ook meer chronisch verlopen. Soms breidt de ontsteking zich uit naar de buikholte zodat ook het buikvlies ontstoken raakt. Na genezing kan verlittekening van de eileiders en eventueel van het buikvlies ontstaan. Dit kan consequenties hebben voor de vruchtbaarheid. Door de verlittekening zijn de eileiders later minder of helemaal niet meer doorgankelijk. Eitje en zaadcellen kunnen elkaar dan niet meer bereiken. Eén op de tien vrouwen is na het doormaken van een PID minder vruchtbaar.

Hoe ontstaat het?

PID ontstaat als bacteriën van buiten via de baarmoeder de eileiders weten te bereiken en daar een ontsteking veroorzaken. Dat kan vooral gebeuren tijdens de menstruatie, als de baarmoedermond minder hecht is gesloten. In tegenstelling tot wat vroeger werd gedacht maakt een eventueel spiraaltje het voor de bacteriën niet gemakkelijker de baarmoeder binnen te dringen. Een ontsteking kan ook ontstaan als gevolg van medische ingrepen zoals een curettage of een contrastonderzoek. Meestal worden de bacteriën die ontsteking veroorzaken tijdens geslachtsverkeer overgebracht. Het meest komen de gonorroebacterie en chlamydia (een bacterieachtig micro-organisme) voor. Chlamydia is uiterst verraderlijk. Dit micro-organisme kan een vrijwel ongemerkt verlopende ontsteking veroorzaken die soms onherstelbare schade aanricht.

Hoe ga ik er zelf mee om?

Tijdens het herstel is het van belang dat u voldoende rust neemt. Een PID gaat niet vanzelf over. Ga dus naar uw huisarts. Belangrijker is te voorkomen dat u een dergelijke kwaal oploopt. Vrij daarom dus altijd veilig!

Hoe gaat de arts er mee om?

Ga direct naar uw huisarts als u klachten heeft zoals hierboven beschreven. De huisarts zal na een inwendig onderzoek en bloed- en urineonderzoek een diagnose kunnen stellen. Door het afnemen van wat vaginale afscheiding voor een kweek kan precies worden vastgesteld welke bacterie de boosdoener is. U krijgt altijd direct een antibioticakuur. Eventueel wordt deze kuur nog aangepast na het bekend worden van de kweekuitslag. Houd zoveel mogelijk rust. Verergeren de klachten ondanks de behandeling, neem dan weer contact op met uw arts. Zoals gezegd: de veroorzakers van een PID worden meestal bij geslachtsverkeer overgedragen. U kunt de bacterie al geruime tijd bij u gedragen hebben zonder dat u er iets van gemerkt heeft. Een contactenonderzoek, eventueel met behulp van de GGD, kan daarom van groot belang zijn.

Wetenschappelijk nieuws